آسیب‌های نخاعی می‌توانند به دلایل مختلفی ایجاد شوند و بر اساس مکان و شدت آسیب، علائم و اثرات مختلفی داشته باشند. برخی از علائم شایع آسیب‌های نخاعی شامل موارد زیر می‌شوند:
ضعف عضلات: از اصلی‌ترین علائم آسیب‌های نخاعی به حساب می‌آید. این ضعف ممکن است در قسمت‌های پایینی بدن (پایین تنه) یا قسمت‌های بالایی بدن (بالای تنه) اتفاق بیفتد.
اختلالات حسی: افراد ممکن است احساس درد، سوزش، سوختگی، یا هنمایی‌های دیگر در ناحیه‌های تحت آسیب‌دیده نخاع داشته باشند.
اختلالات کنترل حرکت: کنترل حرکتی بدن ممکن است تخت وقوع آسیب تخمیناً پائین‌تر از ناحیه آسیب‌دیده نخاع قطع شود. این موجب ناتوانی در حرکت و تنظیم تعادل می‌شود.
اختلالات کنترل صفرایی: نخاع نقش مهمی در کنترل صفرا دارد؛ بنابراین آسیب به نخاع ممکن است منجر به مشکلات گوارشی و تخلیه صفرایی شود.
اختلالات ادراری: آسیب‌های نخاعی می‌توانند به مشکلات در کنترل ادرار منجر شوند و مشکلاتی مانند نفت نفتی، نفخ، یا ناتوانی در ادرارریزی ایجاد کنند.
لطفاً توجه داشته باشید که علائم و شدت آسیب نخاعی بستگی به موقعیت و جنسیت فرد، شدت آسیب، و سایر عوامل دارد. درمان و مدیریت آسیب‌های نخاعی نیاز به مشاوره و توجه پزشکی دارد.

دیگر عوارض: آسیب‌های نخاعی ممکن است به مشکلات جانبی دیگری نیز منجر شوند، از جمله عفونت‌ها، زخم‌های فشاری (اولکرهای فشاری)، افزایش خطر ابتلا به سکته مغزی، و مشکلات تنفسی.
اثرات عاطفی و روانی: افراد مبتلا به آسیب نخاعی ممکن است با مشکلات عاطفی و روانی نیز روبرو شوند. از جمله این مشکلات می‌توان به افسردگی، اضطراب، ایزولاسیون اجتماعی، و افت اعتماد به نفس اشاره کرد.
نیاز به مراقبت و توجه طولانی‌مدت: آسیب‌های نخاعی به معنای نیاز به مراقبت و توجه پزشکی و توانبخشی طولانی‌مدت هستند. توانبخشی فیزیکی و حرفه‌ای، مشاوره روانشناختی، و پشتیبانی اجتماعی ممکن است جزء بخش‌های اساسی در مدیریت و بهبود وضعیت افراد مبتلا به آسیب نخاعی باشد.
توجه به نظرات و راهنمایی‌های پزشک مهم است و در مدیریت و بهبود کیفیت زندگی افراد مبتلا به آسیب‌های نخاعی تأثیرگذار است.