انواع مختلفی از ناتوانی‌ها وجود دارد که شامل موارد زیر می‌شوند:
۱. ناتوانی‌های جسمی: این نوع ناتوانی‌ها توانایی حرکت کردن یا کنترل بدن را به طور موثری در افراد متأثر می‌کند، مانند فلج یا جراحت جمله‌ای.
۲. ناتوانی‌های حسی: این نوع ناتوانی‌ها حواس شامل دید (ناتوانی بصری) و شنوایی (ناتوانی شنوایی) را تحت تأثیر قرار می‌دهند.
۳. ناتوانی‌های ذهنی: این نوع ناتوانی‌ها می‌توانند توانایی‌های شناختی افراد را تحت تأثیر قرار دهند و اغلب از زمان تولد وجود دارند، مانند سندرم داون.
۴. ناتوانی‌های توسعه‌ای: این‌ها معمولاً در دوران کودکی ظاهر می‌شوند و بر موارد مختلفی از جمله فیزیکی، یادگیری، زبان یا رفتار تأثیر می‌گذارند، مانند اختلالات طیف اوتیسم.
۵. ناتوانی‌های روانی: شرایطی مانند افسردگی، اسکیزوفرنی، و اختلال دو قطبی در این دسته قرار می‌گیرند و تأثیری بر سلامت روان افراد دارند.
۶. ناتوانی‌های عصبی: شرایطی چون اپیلپسی، اسکلروز چندگانه یا مهمانی مغزی بر سیستم عصبی اثر می‌گذارند.
۷. بیماری‌های مزمن: بیماری‌های مانند دیابت، بیماری کرون، یا فیبرومیالژیا مشکلات بهداشتی مزمنی هستند که می‌توانند به طور قابل توجهی در زندگی روزمره تأثیر بگذارند.
۸. ناتوانی‌های ارتباطی: شرایطی که به گفتار یا زبان افراد تأثیر می‌گذارند، مانند لکنت گفتاری یا آفازیا.
۹. ناتوانی‌های پنهان: شرایطی که به سرعت قابل تشخیص نیستند، مانند برخی اختلالات سلامت روان یا اختلالات درد مزمن.
هر نوع ناتوانی منحصر به فرد است و افراد مبتلا به ناتوانی ممکن است در توانمندی‌ها و نیازهای حمایت مختلفی دست پیدا کنند. احترام و تسهیلات برای این تفاوت‌ها برای ترویج جامعه‌پذیری و فرصت‌های مساوی برای همه بسیار مهم است.